Een nieuw reisverslag!

Hoi allemaal!

Hoe is het in Nederland? Nog geen elfstedentocht voorlopig hoorde ik?
Hier in Nieuw Zeeland is het nog steeds fantastisch. Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb. Laat ik maar beginnen bij het begin.

Vorig weekend ben ik samen met Wouter naar Dunedin afgereisd. Sindsdien ben ik trotse eigenaar van mijn eerste auto=)! Voor de kenners: een Mitsubishi Diamante, voor de leken: een grote donkerrode bak. Dus nu zijn we mobiel! En dat is erg handig in Nieuw Zeeland, want de dichtsbijzijnde stad is steeds minstens 100 km verderop.

In Dunedin zijn we naar de bioscoop geweest. Het was een hele hele hele slechte film, die elke maand opnieuw in de bios gedraait word. Erger nog: er zijn een aantal malloten die daar elke maand heen gaan. Het doel van naar deze film gaan is niet om te genieten van het verhaal en de acteurs, maar om zelf je eigen verhaal te maken in het publiek. Op bepaalde momenten van de film moet je iets roepen, een plastic lepel of een rugbybal gooien en alcohol drinken. En de kiwi’s houden van alcohol, veel alcohol.

Daarna zijn we naar Tunnel Beach geweest, dit is een wandelpad waarbij je via een tunnel onder de rotsen door gaat naar een uniek strandje. Verder zijn we ook naar de Orokonui geweest. Dit is een groot park, dat helemaal is afgezet met een anti-predator hek. Oftewel: hier zitten (bijna) alleen unieke diersoorten uit Nieuw Zeeland, en zo min mogelijk Europese soorten die hier allemaal plagen vormen. Nadat wij 5 minuten aan het wandelen waren in het park, waren we een stukje richting de bosjes gelopen omdat Wouter graag een foto wilde maken van een zeldzaam beestje. Daarna vervolgden wij ons ‘pad’. Het werd steeds smaller, ruiger en onbegaanbaarder. Dat was best gek, want het was een rolstoeltoegankelijk park volgens de folder. Verder kwamen we ook allemaal dierenvallen tegen, wat we een beetje raar vonden op het bezoekerspad. Uiteindelijk ging er een lichtje branden: we zaten op het managerspad ipv het bezoekerspad! We hadden flink omgelopen, en het was ook niet helemaal toegestaan, maar we hebben heel veel bijzondere beesten gezien! Toen we uiteindelijk weer op het bezoekerspad uitkwamen, hebben we heel veel minder gezien. Dus het was een goeie per-ongelukke keuze geweest.

Doordeweeks hebben we veel gewerkt. Helaas is het niet áltijd pret in Nieuw Zeeland! Maar tot nu toe bevalt de stage erg goed. Fysiek is het werk soms erg zwaar, want je moet veel steigen en dalen en de temperaturen kunnen makkelijk oplopen tot een graad of 30. Maar we hebben al aardig wat hagedissen gevonden, dus dat belooft veel goeds voor mijn onderzoek.

Afgelopen weekend hadden we een luie zaterdag. Dachten wij...’s middags zijn we toch maar een klein rondje gaan fietsen om de luie zaterdag te doorbreken. Dit rondje werd uiteindelijk een 6 uur durende tocht. Maar we hebben veel mooie plekken gezien en lekkere ijsjes gegeten (foto’s op facebook!). De volgende ochtend vroeg werd ik wakker met een goede portie spierpijn, en toen stond de tweede activiteit alweer te wachten: een klim op de Roy’s Peak berg. Dit was een wandelpad dat uiteindelijk leidde naar een prachtig uitzicht op 2km hoogte. Ook hier hebben we 6 uur over gedaan, maar het mooie uitzicht was de klim meer dan waard! Jullie begrijpen vast wel dat ik vandaag half invalide was (maarja, eigen schuld, dikke bult natuurlijk). Gelukkig hadden we vandaag maar een halve dag veldwerk, dus konden mijn benen een beetje uitrusten.

Nu nog even twee dagen hard werken in het veld, en dan komt er weer een lang weekend aan. Donderdag hebben we namelijk een 4WD course (voor de leken: leren rijden in een Jeep). Dat is hier een paar steden verderop, dus 4 uur rijden. Helaas helaas moeten we dan woensdagmiddag al die kant op, en kunnen we vrijdag pas terug rijden. En eer dat we thuis zijn, já, dan is werken natuurlijk de moeite niet meer. Dus hebben we maar wat leuke uitjes geplant die halverwege de terugreis liggen. Wat een zwaar leven hier!

Volgend weekend ga ik met het Nederlandse team genaamd ‘Oh well, peanutbutter’ meedoen aan de Duathlon. Dit is een race in teamverband, dat 2 dagen duurt. Zaterdagavond gaan we camperen op de tussenstop, en daar zal ook een festival zijn. Heb ik enorm veel zin in! Volgende keer zal ik vertellen hoe de race verlopen is ;).

Hoe is het in Nederland? Gebeuren daar spannende dingen? Ik ben erg benieuwd! Hou me op de hoogte =)
Liefs, Cindy